بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه وابستگی بین فردی و ارتباط آن با صمیمیت اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی

هدف این پژوهش بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه وابستگی بین فردی و ارتباط آن با صمیمیت اجتماعی در دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی بود. این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی بود. بدین منظور 300 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی با روش نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. جهت سنجش میزان وابستگی بین فردی دانشجویان از پرسشنامه وابستگی بین فردی هیرشفیلد و جهت سنجش صمیمیت اجتماعی دانشجویان از پرسشنامه صمیمیت اجتماعی میلر استفاده شد. جهت بررسی پایایی پرسشنامه وابستگی بین فردی از روش آماری آلفای کرونباخ استفاده شد که برای زیرمقیاس های اتکای عاطفی به دیگران، کمبود اعتماد بنفس و عدم استقلال، به ترتیب 756/0، 63/0، 637/0 بود و آلفای کرونباخ کلی پرسشنامه 732/0 به دست آمد که حاکی از پایایی بالاست. برای بررسی روایی سازه پرسشنامه وابستگی بین فردی هیرشفلد از روش آماری تحلیل عاملی استفاده شد که روایی این پرسشنامه را تایید کرد. تحلیل آماری همبستگی بین وابستگی بین فردی و زیر مقیاس های آن «اتکای عاطفی به دیگران، کمبود اعتمادبنفس و عدم استقلال» با صمیمیت اجتماعی نشان داد که هیچ گونه همبستگی معناداری بین آنها وجود ندارد. کلیدواژه ها: ویژگی های روانسنجی، وابستگی بین فردی، صمیمیت اجتماعی.